Herkesten farklı
Görmeden dokunmadan
Tüm ruhumla sevmek istedim
İçimden geldiğince
Şöyle ya da böyle değil
Sadece sevmek istedim seni
Sen nefesini alırken
Ben nefesimi verdim
Sen giderken ben geldim
Sen unuturken ben hatırladım tekrar tekrar
Göğsünün sol yanındaki eksikliği benimle tamamlarken
Ruhumdaki eksikliği tamamlamanı istedim
İki farklı bedende yaşayan
Tek yürek olmak istedim
Sen hep kaçışlarına gizlendin,
Ben hep seninle doldum
Doldukça taştım
Taştıkça yaktım
Yaktıkça yandım
Bir ahh dedim kelimelerim kül oldu
Bir rüzgar esti küller sende durdu
Sen off dedin kelimelerimin canı yandı
Hani Adem’i bütünleyecek bir yarım vardı
O da Havva’ydı
Hani Adem Havvayı kendini sever gibi sevdi
İşte..
Ben seni kendimden bile çok sevdim
Ama..
Sen tamamlanmak istemedin
Ben hep yarım kaldım
Üstündü sevdam sen görmek istemedin
Sen çığlığını gömerken sessizliğe
Ben gidişini duyamadım
Seninle giden vuslattı Adem oğlu
Ben SENLİ aşkı ıskaladım..
SEMA ŞENER
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder